| ชื่ออื่น |
มะเกว่นควาย(พายัพ) ครบดง(ปัตตานี) กือคุ (มลายู) |
|
|
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ |
การใช้ประโยชน์ |
| ต้น |
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขาที่ เรือนยอด ลำต้นและกิ่งมีหนามแหลมคมยาว |
|
ใช้เป็นอาหาร |
ผลสุกงอม รับประทานเป็นผลไม้
ทำแยม และทำน้ำผลไม้ |
| ใบ |
เป็นใบเดี่ยว
มีสีเขียว ลักษณะของใบค่อนข้าง กลมโตขนาดใบพุทรา ใบดกเต็มต้น |
|
คุณค่าทาง โภชนาการ |
ผลสุก มีน้ำตาล
มีสารฝาด สมานเล็ก น้อย มีวิตามินซี และอื่น ๆ |
| ผล |
รูปร่างกลมโต
ผิวเรียบเป็นมันสีเขียวอมเทา อ่อน ๆ ผิวบาง เมื่อสุกเปลี่ยนเป็นสีแดง
สุก งอมสีม่วงดำ ภายในเนื้อนิ่ม สีเหลืองอมน้ำ ตาลอ่อน มีเมล็ดหลายเมล็ด
ผลสุกงอมหวาน ถ้าไม่งอมจะมีรสฝาด |
|
ใช้เป็นยา |
ใบ ต้มรับประทาน
ใช้เป็นยาขับเหงื่อ เนื้อไม้ใช้ทำยาแก้ท้องร่วง แก้บิด และ มูกเลือด
ราก ปรุงเป็นยาขับเหงื่อ เป็น ยากล่อมเสมหะ และรักษาโรคผิวหนัง |
| |
|
|
น้ำเตะขบ ไทย |
ส่วนผสม
ตะขบไทยสุก 1 ถ้วย
น้ำต้มสุก 1 1/2 ถ้วย
น้ำเชื่อม 1/4 ถ้วย
เกลือ 1/3 ช้อนชา
วิธีทำ
เลือกตะขบไทยที่สุกงอม ล้างน้ำให้ สะอาด ใส่ผ้าขาวบางขยำ เติมน้ำต้มสุก
คั้นกรองเอาเปลือกและเมล็ดออก เติมน้ำ เชื่อม เกลือ ชิมรสตามใจชอบ
จะได้น้ำ ผลไม้สีชมพูอมม่วง มีกลิ่นหอมรส เปรี้ยวอมหวาน เค็มเล็กน้อย |
